Ayağımda pranga ilk defa itilip kakılmadan götürülüyorum
Bir şeyler olduğunu hissediyorum. Demir parmaklıklardan geçiyorum.
Bu yerleri hiç bilmiyorum ilk kez buralardan geçiyorum.
Herkes çok sessiz hiç küfür eden yok beni de bir sükunet kaplıyor
Saati soruyorum sabahın 5:30 diyorlar anlıyorum zamanın benim için durduğunu
Artık yürümüyoruz, kafamı kaldırıyorum karşımda dar ağacı ve yüzümde bir tebessüm
Her işkenceden sonra öldürülen onurum ve her sabah yeni işkenceler için diriltilen bedenim
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta