Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Hüzün ve keyif karışımı bir duyguyla okudum, çok güzeldi.
Kalemine sağlık sevgili Mustafa.
Hüzün ve keyif karışımı bir duyguyla okudum, çok güzeldi.
Kalemine sağlık sevgili Mustafa.
Hüzün ve keyif karışımı bir duyguyla okudum, çok güzeldi.
Kalemine sağlık sevgili Mustafa.
Adlarına kitaplar yazıldı... Öykülerle anlatıldı sevgileri… Sadece terleri kaldı eski otabanlar’daki lastik izleriyle siyah asfalt karası zift izlerinde…
'Adına aşk dediler… Adına sevgiydi dediler… Ama birbirlerine hiç dön, gel diyemediler…
Ama hiç sevmedik, hiç sevilmedik diyemediler… Hep bir köşelerde dar nefesler alarak geçti ömürleri…'
Cevapsız sorularla geçen bir ömür,belliki çözümsüz...heba olmuş bir hayat...
üzülerek okudum, anlatım tarzınız ve güçlü kaleminizi kutluyorum Mustafa bey.Saygımla efendim.
Sadece bir bakıştı kör karanlığa ve sessizliğe dökülen…
Ve zordu gitmek…
Ve zordu kalmak…
Ve zordu bakmak,
sadece bir içinde
neden
neden
sadece bir soru neden.
Sustu yer sustu zemin, sustu karanlık… Sessizleşti yürek korku heyecanıyla…
..kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
Ve
kadın bir sigara yaktı,
üfledi boşluğa,
Adam gitti…
Ve
dönmedi bir daha geriye…
Ne
orada gören,
ne de duyan oldu son nefesini, son sesini adamın…
Kadın bir sigarayı biriyle bir daha yaktı…
Ve
hep yandı… Yandıkça yandı içi zifir geleceğiyle…
Pişmanlıkları içinde taşıyan gemileri yaktı…
Sokakları yaktı…
Kendini yaktı
ve
şehrini kendine yakıp gitti…
Bir daha kadını gören olmadı…
Bir daha adam birkaç dostundan başka kimseyle konuşmadı… Kimseye kadının adını söylemedi…
Sadece O beni benden çok sevdi dedi…
icimi acitan misralar.........
Oysa ikisi de birbirlerinin nerede olduklarını bilerek ayrı ayrı bir yerlerde yaşıyorlardı…
“Sevgi bu” dediler “belki de uzaktan sevip sevilince daha güçlü oluyor…”
“Unutulamıyor bazen sevgiler” dediler içlerinden… Ama bir birlerine artık “seni seviyorum sevgilim” diyemediler. Hiçbir zaman diyemeyecekler de…
Sadece birbirlerini, sevdikleri şarkıları dinleyerek düşündüler hep…
Kendilerine bir şarkı bile yazamadılar… Ama birçok şarkıda isimleri yazılmadan sevgileriyle anlatıldılar…
nasil bir yurek bu....bu kadar guzel kaleme dusurup sayfaya aktaran nasil bir yurek bu.....
muzeyyen baskir
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta