Bir Sigara İçimlik Vakit

Sonra kar mı yağdı bilmem.
Lakin yaz vakti soğuk kesti bedenimi ansızın,
Üşüdüm ve sarılacak bir şeyler aradım.
Ayaz, yorgan misali çöktü üzerime.
Güneş tutuldu, gecenin karanlığına hürmeten...

Her ne olduysa, bir sigara içimlik vakte yüklenmişti.

Karabulutlar güneşe isyan çıkartıp söndürdü ışıkları.
Kimsesizdim sanki, sahipsiz, sahisiz...
Yüreğimin sustalısını düşürmüştüm yerlere.

Sustu tüm şehir...
Birden, bu ışıltılı şehrin tüm eşkiyaları aşikar olacak sandım.
Korktum, titredim, sindim! ...
Gizlenecek bir ıssızlık aradım köşe bucak.
Sensizlik, gülüşlerime bırakıyordu tüm tortularını...

Sonra yağmur mu yağdı bilmem.
Lakin yanaklarımın ıslandığını hissettim.
Ardına, avazım çıktığınca ağlamalarım dizildi.
Daha da bir ürperdim ki... anlatamam.
Aranıyor damgası yemiş,
Yüreğine ödül biçilmiş,
Görüldüğü yerde vurulsun gibi tedirgindim...

Gözyaşlarımın öfkesine çakılmıştı kulaklarım.
İşittiğim her ses bin nefret ayarında...
Bulutlarımın terkisinde kaybetmiştim heycanlarımı,
Fırtına koptu... biçare.
Her ne olduysa, bir sigara içimlik vakte yüklenmişti...

Sonra ben var mıydım bilmem...
Ama, bu ışıltılı şehrin, tüm eşkiyaları aşikar olmuştu nihayetinde...

Selman Faris KARAKÖSE
(10.08.20004 - İstanbul)