İçime doğduğun saatte uyandım.
Güneş henüz uyandırmamış,
Derin bir sessizlik hali içinde
Kendi sicimlerimizden gölgeler,
Ufukta görünen umutlarımız arasında
Işıklarımız aydınlatıyor yeryüzünü,
Her biri diğerine değmeden.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan