Bir Seyyah Gibi Şiiri - Elif Gülnur Parm ...

Camdan bir kule gibi yıkılıverdiğinde gönül,
Yer sarsıldı,gök gürledi felaketlerin en büyüğüyle.
Benim felaketim senin ekseninden geri döndü.
Uğramadı mevsimlerine kışım.

Yola çıktın.
Yola çıktın mutlu bir seyyah gibi.
Bırakıp ardında beni
Ve bütün anıları öldürüp içinde birer birer
Yola çıktın çığlıklarına kulaklarını kapatıp.

Uçsuz bucaksız acıların uçurumlarına düştü ellerim.
Ellerim,ellerinden uzakta küçüldü.
Üşüdüler güvercinler gibi gecenin göğsünde.

Çok çabuk vazgeçtin sevgilim.
Sevgilim diyen sevgilim.
Sen benden çok çabuk vazgeçtin.
Dilinle söyleyip sevdiğini
Yola çıktın mutlu bir seyyah gibi
Bırakıp ardında beni
Yola çıktın sessiz bir çığlık gibi.