Bir şeylere takılıp kaldı umutlarımız.
Kağıtlardan yaptığımız gemiler battı,
Ve unuttuk sevmeyi...
Şimdi ince kederler barındırıyoruz yüzümüzün en derin çizgilerinde.
Kendi başımıza senaryolar yazıp başrol oynuyoruz en dramatik sahnelerde.
Alınıyoruz yarin bir sözüyle,
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
' En huzursuz gecelerde sığındığımız ütopyalar adına... '
bu mısradaki imge,şiirin bütününden ayrılmış.şahane bir nokta olmuş.kalemine sağlık üstad.
Duygulandım evet tüm ışıkları södürüyoruz zamanın bir yerine ,peki yeni ışıklar yeni umutlarla yanmazmı.Biz sönsek bile
'Ve tüm ışıkları söndürüyoruz hayatın en anlamlı yerinde. '
Kim şu ruhunuzu kanırta kanırta çıkardığınız imgelerin, sadece bir imge olduğunu, hayal olduğunu öne sürebilir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta