Bir şeylere takılıp kaldı umutlarımız.
Kağıtlardan yaptığımız gemiler battı,
Ve unuttuk sevmeyi...
Şimdi ince kederler barındırıyoruz yüzümüzün en derin çizgilerinde.
Kendi başımıza senaryolar yazıp başrol oynuyoruz en dramatik sahnelerde.
Alınıyoruz yarin bir sözüyle,
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
' En huzursuz gecelerde sığındığımız ütopyalar adına... '
bu mısradaki imge,şiirin bütününden ayrılmış.şahane bir nokta olmuş.kalemine sağlık üstad.
Duygulandım evet tüm ışıkları södürüyoruz zamanın bir yerine ,peki yeni ışıklar yeni umutlarla yanmazmı.Biz sönsek bile
'Ve tüm ışıkları söndürüyoruz hayatın en anlamlı yerinde. '
Kim şu ruhunuzu kanırta kanırta çıkardığınız imgelerin, sadece bir imge olduğunu, hayal olduğunu öne sürebilir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta