Bir Şeyler Ölüyor İçimde

Gün yaşam buluyor dal uçlarında
Deniz, uykusuz ve yorgun
Özenle saklayıp beslediğim
Karaya vuruyor tüm umutlarım

Kimse almıyor maviyi tuvaline
Gökyüzü paramparça anlamsız
Tüm denizler delik deşik
Kuşlar tedirgin, kuşkulu, şarkısız

Artık ne gül ne karanfil açıyor
Bahçelerim öksüz ve yalnız
Yeşermeden kazıyorlar ölümü
Körpe dalların damarlarına

Akdeniz mavisinde rüzgâr
Martılarla oynaşıyor açıklarda
Acılar içinde çırpınıyor dalgalar
Ruhumda bir şeyler ölüyor