girsem yerden dibine inatçındır üstelik
doyacak kara toprak gelir erkenci gece
görsem birden gibine vereseydi buselik
doyacak kara toprak ihtiyar genci gece
taşta duyar mı sandı örselendiğine yan
taştan duyar usandı kandırıldığına can
taştan koyar insandı indine derdine kan
doyacak kara toprak kendine benci gece
alkımından kuşağın dünyası avucuna
rengarengin uşağın sardunyası ucuna
titretmeden kaşağın gelesiye curcuna
doyacak kara toprak kızıl ergenci gece
güneşten denizi ver köşe başı tutulmuş
denizle güneş sever lokmaları yutulmuş
birin birinden yaver nerede unutulmuş
doyacak kara toprak zifiri zenci gece
ozan efem soğurgan borana tipiye bak
analar da doğurgan çevrintisine dek ak
kimler belinde urgan sözün ebeme kıyak
doyacak kara toprak sivri dirgenci gece
180112çiğdem
Ozan EfeKayıt Tarihi : 5.3.2012 20:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!