bir şeycik yapamamış yılgılardan katlanır
yalnızlığından aşkar sardı yalçın kayalar
dalından kopamamış kılgılardan çatlanır
var mı dahası kuşkun yolda kaldı yayalar
dağından kaval sesi düşünmeye geçince
kabuk bağlar ensesi urganlardan ipince
olur muydun küsesi vahalardan seçince
sevdasına da coşkun çöl vahşisi duyalar
oyuncak kuşlar öter böceklerden sarınır
yapma becekler yeter çiçeklerden barınır
canlılar daha beter çocuklardan arınır
olan bitene şaşkın körkuyuya payalar*
özgürlüğe korkağın aklım bile ermesin
donuklaşmış şakağın kimseciği yermesin
sıkacaksa bukağın çöllerine sermesin
ceza inadın taşkın burayı yok sayalar
ozan efemden seste sürüsünden güdüşü
gümbürdeyen aheste pusarıktan gülüşü
yavaşça bir nefeste kör olası bir düşü
köyden uzağa aşkın neye sayar dayılar
180112çiğdem
Kayıt Tarihi : 5.3.2012 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!