Bir Şey Var ki Noksan Şiiri - Ahmet Özdemir

Daha arı Fuzulî’den daha duru,
Yunus’tan, Karacaoğlan’dan yok farkı dilimin.
Gözlem diyorlar. İşte gözlerim;
Dört bir yanda fıldır fıldır bakan.
Özlemse noksan olan?
Yüreğimde nakış nakış, oya oya...
Onca yıl gurbeti içimde duya duya.
Doğa mı?
İşte ova, işte ırmak, işte göl, işte deniz;
Yeşilse yeşil, maviyse mavi, alsa al;
Görseniz, doyasıya türlü çiçek renk, renk...
İşte çimen kokusu, işte yaprak, işte salkım saçak dal dal.
Olmuyor!
Şiirin tadı, tuzu, dizelere dolmuyor.
Mayası bozuk.
Sordum, bir şey var ki noksan?
Söyledi: “Aşk aşk aşk! ”