Bir Şey Var Benim: Bildiğim

Henüz kelçüktüm yine de yediler beni
solmamıştı gözlerim demir surlarında
henüz bana açık seçik olmayan bu dünyanın
gösterişli ve saldırgan büyülü sularında
naziklik göstermem gerekti
yaşantılarına insanların
elimde silinen hatıralarıyla elime sürtünen
bu pek naziksiz gösterişçilere tekrardan
mezar taşları armağan ettim bende
beni düşmanı sanırdılar aşkın
oysa ben aşıktım her an
anbean aşka aşıktım
damarlarımda aşıktı
dargın kalbimde aşıktı
ve aşktan bin parçaya bölünürdüm
ve her bir parçamla
her bir yerlerimle
onun gönlüne gömdüler beni
kendimden geçmem beklendi
pehkeşiydi bana kardeşlerimin bu ince isteği
her şey inceldiği yerden kopacaktır, koptu
kopsunlar istemiştim bende
zaten takatim de kalmamıştı
gücüm yoktu, kinim hiç yoktu
amilleri kimdi bu serseri hislerimin bilmiyordum
gençtim, kanımda hızlı akıyordu
yeşille kahverengi neden bu kadar güzeldi
fütursuzca aldığım kararlar da neyin nesiydi
bilmiyordum
ahmaklıklar, aptallıklar ve birazda serserilikler
niyeydi, kimeydi
bilmiyordum.