Bir şey var Şiiri - Ergin Borobey

Bir hüznün kıyısında durmuşum.
Deniz mavi, deniz güzel, esvabı hareli.
Gemiler geçiyor önümden, o gemiler ki
bilmem içlerini, dışı hasretle doludur.
Hemen uzağıma çekilmiş dalyan direkleri
yosun kokularıyla bir vedayı yumuşatır. Dünya
hayretlik, ömür beyhude, ben zavallı,
ben bir derde amade ve zaman ki
affedemediğim demleri içimde taşıtır.
Tutturmuşum bir gitme türküsü,
hiçbir şeyi hafifletmez. Ama bir şey var
içimde bilirim, bin mihnet dolu,
söylemek ne mümkün! İyice yaklaşırım,
duyarım ama anlatamam...