Seni,
ruhumun kırıntılarında ayıklarken
gözüm,
yazdığın son mektuba ilişti.
İlk cümlesi...
"Sensiz yaşamak yaşlandırdı beni, gel" diyorsun.
Hesapta olmayan benim seni
karşılıksız sevmemdi
Uzun yaz gecelerinin kalp soğukluğunda
sevda yüklü kervanda
buz gibi yollarında
inim inim üşümemdi
Hangi çöle düşdüysem gönlümün viran tepeleri
sensiz çukurlarda kayboldu
her ovadan kovuldu
Sen dolu dizgin benden sevgi beklerken,
"Sevmeye çalıştım, başaramadım" derken
O anda...
Sığındığımız saray mı vardı sanki
Yaşatan hatıralardı.
O da bitti.
Nefes aldığımız yaşam sıkıldı kendinden
Biz bir olamayız.
Birlikte olamayız
Eserinle gurur duy
Umutsuzluk, umut beklemekten delikanlıdır.
Heyecanlıdır.
Anılardan feyz almaktır.
Sen yoluna ben yoluma....
Biz farklı dünyanın insanlarıyız.
Ne yaşandıysa
Bırakalım
Geçmişin hatrına....
İncitmeyelim kuru bir gururla
Yalnızca anılar kalsın
o sıcak merhabalarla...
Kayıt Tarihi : 9.5.2020 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!