BİR ŞEY SÖYLEMEDEN
Telefonum çaldı dün gece,
Senin aradığını sanıp açtım büyük bir hevesle.
Karşıdaki sesin, senin olmadığını anlayınca,
Kapattım bir şey söylemeden.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta