Bir Şey Söyle Şiiri - Elçin Öztürkoğlu

Üç kuruş etmediğimi gözünde görüyorum
Yeşiller hiç bu kadar soğuk olmamıştı
Karda açan çiçeği de biliyorum
Beyazlar hiç bu kadar umut olmamıştı

Bir şey söyle...

Belki bilmiyorum nereye konacağımı
Ondan da öte nerede açacağımı
Ondan da geçtim nerede solacağımı
Bana böyle izah eden olmamıştı

Bir şey söyle...

İhtiyacım var belki ne biliyorsun
Ne biliyorsun ne kadar az bildiğimi
Ne biliyorsun ne kadar çok sevdiğimi
Sormadan bile böyle giden olmamıştı

Bir şey söyle...

Yağmur yağmayınca toprak bile küser
Çatlayıp yarılması bu yüzdendir
Merakımı mazur gör, beni anla biraz
Günlerim bu kadar karanlık olmamıştı

Bir şey söyle...

Kara Fatmaların cığırtısı sussun
Sokak kedileri nara atmasın artık
Üstüme gelmesin ay, dünya, güneş
Kâinat bu kadar ağır olmamıştı

Bir şey söyle...

Ben miyim kabahatli bileyim bunu
Ne yaptıysam Allah benim belâmı versin
Ne yaptım da çekip gittin sessizce
Sessizlik böylesi batar olmamıştı

Bir şey söyle...

Boğazıma çınarlar kök salıyor
Bir orman büyüyor yüreğimde yavaştan
Kibritler kıyılıyor gizliden gizliye
Yangına hazırlık hiç böyle olmamıştı

Bir şey söyle...

Görüyorum gözünde üç kuruş etmediğimi
Bir nedeni olmalı veya bir bileni
Bileni söyle hiç olmazsa, ne dersin
Sorular hiç bu kadar cevapsız olmamıştı

Bir şey söyle...

Ne bir iddiam var hayata dair ne sana
Hakkım nedir bilirim haksızlığımı da
Karda açan çiçeği de biliyorum
Umudum bir gün bile kara bağlı olmamıştı

Bir şey söyle...

Kurnazlığımı boş ver, neyse ne
Açık bir büfeyim belki de kimbilir
Küfürün bini bir para olsun, söyle
Ayrılık şimdiye dek vedâsız olmamıştı...