Bir şey olursa Şiiri - Birkan Demirci

“Bir şey olursa ara,” demiştin,
O kadar çok şey oldu ki…
Düştüm, kalkamadım,
Sustum, anlatamadım.
Sonunda cesaret edip aradım,
Engellemişsin.

Meğer kelimeler yarı yolda bırakırmış insanı,
Sözler dudaklarda eğreti kalırmış.
“Bir şey olursa,” diye başlayan cümleler,
Hiçbir şey olmamış gibi yok olurmuş.

Oysa ne çok anlatacak şeyim vardı,
Bir sel gibi taşan,
Ama hattın ucunda,
Koca bir sessizlik vardı.

“Bir şey olursa ara,”
Belki de bir vedaydı bu,
Ama bil ki,
Çok şey oldu,
Ve seni aradım.