Salon yine uzun ve duvarı maviydi
Televizyon koltuğun karşısında
Pencereler ısı geçmez bir parlaklıkta
Sehbanın üzerinde kuşkonmaz saksısı
Kapılar yarı açık duruyordu
Orta yerde camekanlı ikili bir kapı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Herşey tamdı hayatta, eksiğim yok sofrada
Olmayan tek sen vardın, loş ve soğuk odamda...
Şiirinizi okur okumaz aklıma gelen bir beyitimi yazdım kabul buyurun...
Çok güzeldi hasret kokusu sinmiş şiiriniz... Selam ve muhabbetle efendim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta