Bir Şey Diyemiyorum Baba...!

Köyden gelince şehre,
Sanki dereden düştüm nehre,
Zorla sokuyorlar insanı küfre,
Bir şey diyemiyorum baba!

Kimse kimseye hatır sormuyor,
Selam veriyom yarısı almıyor,
Vallaha Köyümüz gibi olmuyor,
Bir şey diyemiyorum baba!

Her taraftan insanlar gelmiş,
Apartmanlar iç içe girmiş
Bağırsam rahatsızlık verirmiş,
Bir şey diyemiyorum baba!

Çarşıda ihtiyaç gidereyim desem
Bir saat sağda, solda yer arıyorum
Aha buldum derken, tekrar soruyorum
Bir şey diyemiyorum baba!

İçtiğimiz su para, gittiğimiz tuvalet para
Yürüsek te maaşın yarısı gidiyor yine yola,
Aklım ermiyor nasıl geçiniyor fakir fukara
Bir şey diyemiyorum baba!

Eşimizi, dostumuzu unutturuyorlar,
Hanımlar bize çocuk avutturuyorlar,
Köyden daha iyi diye yutturuyorlar,
Bir şey diyemiyorum baba!

Bir gün bakıyorum işçiler yürüyor,
Bir gün bakıyorum memurlar yürüyor,
Uzaktan seyretmek zevkli oluyor,
Bir şey diyemiyorum baba!

Köyde yürüyerek giderdik okula,
Şimdi servis götürüyor uzağa, yakına
Yine de mutlu değil çocuklar bu bakıma,
Bir şey diyemiyorum baba!

Köyde bağdan, bahçeden bıkardık,
Simdi soğan dikmek için, iki saksı aldık
Anlayacağın, toprağa muhtaç kaldık,
Bir şey diyemiyorum baba!

Şehirden gelenler köyümüzü beğenmezdi,
‘Öf- püf kokuyor’ diyerek ahıra girmezdi,
Şimdi çocukları evde kaplumbağa besliyorlar,
Bir şey diyemiyorum baba!