Bir sevinç, bir hüzün Şiiri - Ahmet Al

Sevmiyorum diye şöyle bir el salladım.
Yollarımızı tamamen ayırdım.
İyice anlasın diye haber de yolladım.
Gerçekten, sadece kendimi kayırdım.
Uzaklaşırken gözleri yaşlıydı.
Bense seviniyordum kurtuldum diye.
Haberime cevabı, acı ve taşlıydı.

Tezatlar içinde oradan oraya koştum.
Yıllar geçti bana onu aratan.
Her an evlenme sevinci ile coştum,
Beddua mı etti ne?
Nasip etmedi Yaratan.

Y.T: 09/09/1990