Bir Sevgilim Vardı! ...

Bir sevgilim vardı benim;
Umutları engin sular gibi, hayata restini çekmiş, bakıyor aslan gibi…
Yaşıyor her şeye rağmen. Seviyor, seviliyor. Bıkmış savaşlardan, kanlardan, kavgalardan. Kardeşlik diyor, özgürlük diyor, barış diyor; BARIŞ… ve tarihler 27 Aralık 2008’i gösteriyor. Karanlık havalar, yollar suskun. Namertlerin ellerinde toplar, tanklar, makineliler, füzeler. Dur yok, dur diyen yok! .. Vuruyor bakmadan, acımadan.
Vuruyor içleri sızlamadan…
Vurulan bedenler değil sadece;
Umutlar! ...
ahhhh umutlar vuruluyor…
...................................
………………………
………………………
..... her şey bitti! mi? ......

Bir sevgilim vardı benim;
Teni ülkem gibi kara.
Gözleri iri, bakışları zindan!
Umudu benim umutsuzluğumla baş başa!

Bir sevgilim vardı benim;
Hayalleri bomba altında kalmış.
Düşleri füzelere vurulmuş.
Evlerinin panjurlarına mermi asılmış.
Bahçelerine kan dökülmüş,
Çiçeklerine şarapnel takılmış,
Toprakları elinden alınmış.

Bir sevgilim vardı benim;
Babası ölmüş, annesi evsiz kalmış.
Ablası ardan kendini asmış.
Kardeşi savaşa bulaşmış.
Kendisi zindanlarda atılmış,
İşkencelere alışmış,
Köpeklere satılmış.

Bir Sevgilim vardı benim;
Filistin’de tanıdığım,
Gazze’de yaşattığım
14 Şubatta aradığım.

Bir sevgim,
Bir sevgilim, vardı benim;
Filistin’de toprağa yatırdığım

11.02.2009