Bunca sevmekten sonra İmkânı var mı unutabilmenin Şiirden, aşktan, nağmeden yana ne varsa... Öyle ki; Günlerdir yorgunum, bitkinim. Gecelerdir boğuşuyorum Hep malum olagelen. yenilgilerimle sorunlarla. Ama Kelimeler bekliyor bıkmadan beni Kalemimin ucunda sabırsızca, Kafiyeler yorgun düşmüşler peşimde koşmaktan, Şarkılar, ah o beni mest eden Dede Efendi den,hafız Burhan dan O çook eski şarkılar... Usul usul beni çağırırlar şiire, Kulaklarıma bir yalanı fısıldarcasına, Beni kurtuluşa çağırırcasına, Beni çağırır tambur ve keman Beni çağırır piyano, Bir sevgili edasıyla kanun Beni çağırır hüzzam tellere dokunaraktan. İmkânı var mı vazgeçebilmenin... Bütün sorunlar duradursun, Dursun ölüm bir kenarda... Bekleyin kelimeler, Bekleyin kafiyeler, Size geliyorum... Dopdoluyum... 03,02,1995
Osman Karadağ 1Kayıt Tarihi : 25.4.2012 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler Osman bey
TÜM YORUMLAR (3)