Bir sevgi masalının, kahramanıdır ezgi,
Tayfun’la paylaşıyor, bir ömrün sahnesini.
Yüreklerde kıvılcım, gözlerinde o sevgi,
Duyup haz alıyorlar, kalplerin nidasını,
Yaşamayan ne bilsin, gönül macerasını.
Bir okul macerası, tanıştırdı onları,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta