Bir " Sevebilme İhtimali"

Hasretinden Ahmet Arifler prangalar eskitirdi sevgilinin
Biz ise sevgilinin hasretinden eksildik,
eskidik prangalarda,
Paslandık zincirlerle kör zindanlarda.
Çoğalırken eksildik
Eksilirken sürgün olduk gece yarılarında.
Vurulup da düştük sonu gelmez
bekleyişlerin orta noktasında.
Bir yanımız uçurum
Bir yanımız mayın tarlası yürüdük
yalın ayak dikenli yollarda.
Bir günü değil
Her günü yürek yangınlarına
benzin dökerek yaktık sevgiliye adanmış yıllarda.
Hasret,çifte su verilmiş çelik hançer misali saplanırken göğüs kafesimizden
Ölümü bile bir bayram sevinci ile karşıladık
sevgiliye adanmış tüm zamanlarda.
Mecnun çöllere düşmüşken Leyla'nın sevdasından
Biz çölleri hapsettik yüreğimize
Yüreğimizden yükselen çöl tozları yapışırken gözlerimize
Çamur yağmurları yağdı baştan başa tüm coğrafyamıza.
Dolarken boğazımıza nefesimiz kesildi
yalnızlığın yağlı urganlarında.
Bir yanımız yaprak dökerken ,
Bir yanımız soldu bütün mevsimler boyunca.
Yanarken kavrulduk
Kavrulurken savrulduk.
Savrulurken bile yüreğimize dokunduk
Yalnızca bir ihtimalin umuduna tutunduk.
Bir " Sevebilme İhtimali"ne
Bir "Gelebilme İhtimali"ne tutunduk.