Bir Sevdiğim Vardı Şiiri - Emre Soydan

Bir sevdiğim vardı zamanın yolculukları arasında
Resim yapardı
Böyle fırçanın sanki gözleri dolardı mutluluktan
Onu tutan eller ne güzel eller
Onu savuran eller ne güzel eller
Gitar da çalardı bir yandan
Hatta ve hatta gitar büyük olunca da elleri gitarın tellerine yetişmezmiş
Öyle derdi
Yani ben öyle duyardım sağdan soldan
Veyahut kuşlardan

Bir sevdiğim vardı
Var hala da
Görünmeyen yerlerde
Benden habersiz yaşamın seyrini sürdürmekte
Artık nerelerdeyse

Bir sevdiğim vardı
İstanbul'u pek severdi
Öyle böyle değil
Ölürdü sanki onun için
Hele bir de gökyüzüne bir bakışı var
İnsanın gökyüzü olası geliyordu
Saçları da sarı mıydı bilmiyorum
Gördüm desem yalan olur
Ama bir gözleri vardı
Kandıran bakışlarla
Belki de ben kanıyordum o bakışlara da
Okyanus gibiydi
Uçsuz bucaksızdı ama mavi de değildi
Gecenin karanlığıyla süslenmişti gözlerini
Ha bu arada mavi olmasa da gözleri
Maviyi de pek severdi

Bir sevdiğim vardı
Zamanın hüzünlü saatlerinde saklı
Herkesten saklı
Herşeyden saklı
Mısraların arasında ölümsüzlüğünü ilan etmiş
Ben de burdayım diyerek avazı çıktığı kadar bağırmış
Ama onu sevenden başkası görmemişti
Bir sevdiğim vardı
Ama ne yazık gidip de ona söylenmemiş sözcüklerin haline
Onun da bir sevdiği vardı