Bir sevdiğim vardı Şiiri - Eyüp Doğru

İlk aşkı sevgiyi onda öğrenmiştim.
Gözlerine baktığım anda
içimde fırtınalar kopardı.
Şefkatli güzel yüzü,
İncitmeyen tatlı sözleri vardı.
Öyle güzel bakardı ki,
Beni benden alırdı.
Saçları mis kokar,
Gülüşüyle neşe saçardı.
Layık olmayı kıymet
bilmeyi özünde görmüştüm.
Günahıyla,sevabıyla birtek beni severdi.
Birtek beni..

? ? ? ?

Bir sevdiğim vardı.
Papatyaydı baharda.
Kış aylarında açan kardelendi.
Her mevsime sinmiş bir hatıra bıraktı.
Her nağmede ondan bir eser,
Her busede onun izi vardı.
Ona dair şiirler dökülürdü yüreğimden.
Kimi zaman gece mavisi,
Kimi zaman şafak kızılıydı,
kalemimden dökülenler..

? ? ? ?

El ele tutuşup kırlarda gezerdik.
Sanki dünya etrafımızda dönerdi.
Unutmuştuk birbirimizi severken,
Hayatın acımasız yanlarını.
Bağlanmıştık ölürcesine.
Yağmur yağsa yüreğimizi serinletirdi.
Güneş doğsa kalbimizi ısıtırdı.
Karanlıkları kaldırmıştık hayatımızdan.
Yıldızlar kadar parlak
bir geleceğimiz vardı.

? ? ? ?

Bir sevdiğim vardı.
Son sözleri,
Dudaklarından çıktığı gibi,
hala kulaklarım da.
Kor ateşin yerini küller aldı.
Sessiz ve sisli bir gece yarısı,
Gözlerindeki yaşlarla yüzümü okşayıp,
Karanlıklara doğru yürüyüp kaybolan,
bir sevdiğim vardı...