İnsanın içini dolduran bir sevdiği olmalı
Yaşama tutunmak için bir iksir sunmalı
Kibir'i değil, merhameti olmalı sevdiğinin
İşte o zaman mutluluktan ağlarsın için için
Aşk,kalbe akan nehir gibidir hiç dinmeyen
Hayat bir sevdadır, sevgiyle ruhuna işleyen.
Zamanla aşkı, hayatı ve insanı öğrendim
Barış için ekmeğimi bölüşmeyi öğrendim
Huzurun sırça köşklerde olmadığını öğrendim
Umutsuzluk şeytanın işi olduğunu öğrendim
Evrene bakınca, senin ben olduğunu öğrendim
Aziz olan şeyin seni sevmek olduğunu öğrendim.
Hırsının esiri olmayan kalbin sevdiği olmalı
O sevgilinin sözleri şifa olup kalbe dolmalı
Sabrı olmayanın sevdası biter aşk heba olur
Gönül, ancak aşka vasıl olunca sükun bulur
Seher yelinden haber beklersin uzaklardan
Gönül yaralıdır, gün görmemiş tuzaklardan.
Aşk için söz söyleyen insan cemali güzeldir
İmkansız gördüğün aşkların öznesi özeldir
Olmaz diye bir şey yoktur, sevenin kalbinde
Bülbül güle incinir vefa yoksa gülün renginde
Senin sevgindir aşkı yücelten duyguların şahı
Lav olmuş nehir gibi yakar, aşkının hicran ahı.
Kasım - 2018
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 13.1.2019 00:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!