Bir sevdiği olmalı insanın yatınca düşüneceği, uyanınca merak edeceği. "Havalar soğuk, üşüyor mu? " demeli sokağa çıktığında. Telefonunu beklemeli, kapının zilini eskiden postacıyı beklediği gibi. Yıllar sürmeli sevgisinin üstünden. Yıllar geçtikçe gönlüne yerleşmeli, onunla sıcacık olmalı yüreği. Her gün, her sabah umutlu olmalı o yüreğinde var diye. Bin şükretmeli hayata nerden geldi hayatıma diye, teşekkür etmeli okşarken, kulağına fısıldamalı hayatıma iyi ki geldin diye.. Hoş geldin bin kere...
Kalbi onun için atmalı. O da düşünüyor şimdi demeli O da düşünüyordur beni. Yanıma gelmek istiyordur. Benimle olmak istiyordur, benim tarafımdan sevilmek istiyordur. Ara sıra mesajıyla ısınmalı ara sıra sözleriyle şımarmalı.
İşte böyle... bir sevdiği olmalı insanın. Sıkılınca yanına koşmalı, aramalı onu. "Hava ne kadar güzel bir kahve içelim deniz kıyısında."
Usanmadan, bıkmadan, araya gurur koymadan, başka gün tekrar sormalı gelir misin diye. Çağırmalı onu yürekten. "Hadi gel" demeli, "Güneş ne güzel açtı. Tam konuşma, gülüşme havası". Kendine bir mola açmalı hayatında.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
