Bir Sevdaydı Beni Yerden yere Vuran

Bir sevdaydı
Beni yerden yere vuran
Bir sevdaydı
Uğruna bir ömür harcadığım
Buram buram
Saflık
Mertlik
Yiğitlik kokan
Döneklik yoktu bizim kitabımızda
Yakışmazdı bize sözünden dönmek
Yakışmazdı bize vurulunca bile yere düşmek
Ölüm bile ayakta karşılardı bizi
Yıkamazdı
Kalleşlik korkardı bizden
Uğramazdı
Gözlerimiz dolar ama ağlamazdı
Yüreğimiz saf
Duygularımız temizdi
Heyecanla çarpan kalbim
Darmadağın olmuş düşüncem bile
Beni soyutlayamazdı ilkelerimden

Çünkü şark usulüydü benim sevdam
Bilmezdik şehirlerin kalleşliğini
Tanımamıştık varoşların aldatılmışlığını
Tatmamıştık sırtından hançerlenmenin acısını
Bir tapınmaydı bizde sevda
Bir mabetti sevgili
Bir ayindi aşk
Bu saf ve temiz duygular içinde yaşamıştık biz
Bizde mertlik
Yiğitlik doğruluk
Kısacası insan olmak
Efsaneleşmişti

Ama burası başka bir alem
Burarsı başka bir mekan
Burada bir başkadır insan
Yiğitlik mertlik dürüstlük
Sudan ucuzdu bu yaban ellerde
Aşkının sıcaklığını kanımda hissetiyim
Karşısında tir tir titrediğim
Geçtiği Yollarda ayak izlerini aradığım
Sevdamdı beni yerden yere vuran
Hiç düşünmediğim ayrılıktı tek korkum
Çünkü aldatmak
Aldatılmak
Yoktu benim şark anlayışımda
Bizde sevdalar ömürlüktü
Üstüne türküler yazılan
Efsaneleşen
Yüceltildikçe yüceltilen
Bir tapınmaydı adeta

Geldiğim bu koca şehirde
Kötülükler mabedine dönmüştü
DÜNYA
Neyin sahte neyin gerçek olduğu
Neyin doğru neyin yalan olduğu
Belli değildi
Yanlışlarla doğrular
Biri birine karışmıştı adeta
Yanlışlara kimse aldırmıyor
Doğrularsa zaten ortada yoktu
Kabahat dünyada değildi
Üzerindeki canlılar çürümüştü
Onun güzellikleri içinde
Çirkinlikleri yaşam haline getiren
İnsanlardı
Tatlı bir bakıştı aldatılmışlığım
Alışmadığım kalleşlik
Zor gelmişti bana
Taşıyamazdım ihaneti
Kaldıramazdım ayrılığı

Bir sevdaydı beni yerden yer vuran
Yüreğimdeki heyecanı acıya dönüştüren
Utancımdan kızarmış yanaklarımı
Saklamaya çalıştıran
Beni yaşama küstüren
Aydınlığımı söndüren
Ruhumu öldüren
Bir sevdaydı
2002