Bir Sevdanın Yangın Yeri Gözlerin!

Konar, kalbimden uçan kanaryalar
Nehir gözlerinin pervazlarına
Ufkumda eflatun bir ışık yanar,
Elim değecekmiş gibi yarına
Konar, kalbimden uçan kanaryalar...

Kan revan zambaklar açarmış sende
Nehir gözlerinde edalı gurur...
Gül düşen meneviş gamzelerinde
Her gece sevdalı bülbüller uyur
Kan revan zambaklar açarmış sende...

Saba Melikesi'ydi selâm duran,
Kan damlayan o nehir gözlerine
Belki de Leyla’ydı kapımı vuran,
Kanıp sevda mevsiminin rengine
Saba Melikesi'ydi selam duran...

Nehir gözlerinde efsunlu mâna,
Güne damlar sümbül çiçeklerinde
Bir mâna ki perde çeker zamana,
Akasyalar açar kirpiklerinde,
Nehir gözlerinde efsunlu mâna…

Gözlerinden düşen o ılık yaşlar
Vurur yüreğimin kıyılarına,
Bakınca içimde bir sancı başlar
Medine mühürlü bakışlarına
Gözlerinden düşen o ılık yaşlar...

Bir sevdanın yangın yeri gözlerin!
Mor renkli hareler damlar toprağa
Gizim de harlanır sevda közlerin
Turnalar ürkerek iner ırmağa,
Bir sevdanın yangın yeri gözlerin...

Nur mühürlü gözlerinde kayboldum
Mor bakışlı gizlerinde bul beni !
Ben Leylâ’nın rengini sende buldum
Vehmim de bırak asude gölgeni !
Nur mühürlü gözlerinde kayboldum…