Gözyaşıma dokunacak kadar asil değilmiş sevdalı olduğum ellerin; kim vekalet edebilir ki sana?
Yol uzun meşakkati çoktu,bedeli ödenmiş; yorgunluğun çoğu gitmiş azı kalmıştı…
İstikameti belli olmayan yollarda yürüdüm günün senden sonrasında; güneş batıncaya kadar adını anmadım!
Alnım secde görmedi; tek bir dua cümlesi dökülmedi dudaklarımdan!
Öfkesine yenilmiş bir avcının vurduğu ceylandır şimdi ruhumun ezberi; katline hüküm verilmiş ahına yemin edilmiş ..
Bir mumun alevini titretmemek üzere aldığım her nefes parmak uçlarımda daireler çizerken, yokluğunun yüzde altmışlarda seyrine tahammül etmek mecburiyetim değildi!
Bir fincan damla sakızlı kahvenin kokusuna hapsettiğim özlemi Moda sahilinden denize bıraktım; ki Yenikapı açıklarında karaya vurur hıçkırıklarım eğrilere doğru denilen ahirinde zamanın…
Kaybetmenin tecrübesini sırtında taşıyacaksın meçhul nice zaman,ahımdır bilesin dallar içre çatlayıp kuruyan…
İhanetin günlüğünde kara bir lekedir varlığım,kara bir lekedir gerçek sanıp inandığım.
Ey zamanın elma kokan bahçelerinden kopup gelen hüzün! Avuç içlerimden dağılan rutubet ve ey gözlerinde esir düşülen nafile ibadet!
El koynuna bırakılmış sahipsiz düşlerimin zekatı verilmemiş serveti!
İki zeval arası iadene talip,gözyaşına şahittir ruhum; şahittir nedametine..
& fersude &
4 EKİM 2011
Çamlıca
Esra AksuKayıt Tarihi : 13.11.2011 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!