Sen istedin kör oldu gözlerimiz
Şimdi eskilerden bir söylence
Sırtımızda taşıdığımız
Son yaprağı yazılmamış bir kitap
Mürekkebi kurumadan bırakılmış
Geriye saramasak da yaşamı
Yüzümüz hep ileriye dönük
Ağır aksak da olsa gidiyoruz
Duramayız yolumuz uzun
Ya denizleri nasıl geçeceğiz
Olmadan asası Nuh peygamberin
Hazır değilim demiştin unutmadım
Sen istedin yaktık fitillerini Hiroşima’nın
Toz duman her yer ve kül
Yalnızlığın poyrazı esiyor her sabah
Artık kentin bu yakasında
Yüreğimiz parçalı bulutlu yağmur var
Fotoğrafın seçilmiyor her yanım sis
Gülümsemelerin bile donuk
Biliyorum kavuşmayacak bakışlarım
Teninin hiçbir yerine
O yüzden öpüp saklıyorum
Yine de ceketimin sol cebinde
Ne yaparsın veda etmişiz bir kez
Aramızda tanımadığımız denizler
Aynı kıtanın iki ayrı yakası oluyoruz.
12.05.1988
Kayıt Tarihi : 29.8.2013 16:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!