Bir Sevdanın Dipnotları Iıı

Ölüm kaç kez yaladı da yüzümü
Yanaklarımda çiçek açtırdım
Direndim satır aralarında
En aydınlık şiirlerin
Kopamadım yine de
Adının sıcaklığından

Bir dostun selamıyla kucaklaştım
Mayıs kokulu mendiller salladım
Dönmeyecekmiş gibi gidenlere
Sende gittin arkana bakmadan
Yağmalayarak yüreğimi
En küçük bir umut bile
Bırakmadın geride
Her yalanda yeniden kırıldım
Oysa yaşamak güzeldi
Sesinin rüzgarında

Şimdi her karşılaşma
Bir yaprak dökümü
Ağlama duvarları örülmekte
Sevgilerin arasına birer birer
Bir zaman Berlin’de
Aynı gözyaşları arasında
İnsanlar umutsuzca bakakaldılar
Utanç duvarının kederli rengine
Bakakaldılar utanarak

Sevginin pazarlığı yapılmaz
Ne biraz fazla olsun demeli
Ne de biraz az
Sırtın dönük kalabiliyorsan
Ayrılık yaşanmalı demektir
Venüs çıplaklığıyla mutlaka
Ve bu çığlıklarım
Her Mayıs sabahında
Seni uyandırmadan usulca
Konmalı yanağına bir öpücük gibi

Artık gözlerim yakılıyor
En kutsal ayinlerinde sevdaların
Yüreğimde her zamanki hüzün
İç kabarmalarım keskinleşiyor
Akıyorum uçsuz bucaksız
Yanıtsız kalmış bir soruyum ben
Sözcüklerle kurban ediliyorum
Kararsızlık alnıma vuruyor
Aklımda firari bir sevda
Alıp başımı düşüyorum yollara
27.03.1985