Bir Sevdanın Acısı Şiiri - Yasin Gençkol

Gönül bahçemde solan bir gül gibisin,
Kokun hâlâ burnumda, sensizliğin büyüsü.
Bir sevdanın acısı, yüreğimi dağlar,
Gözlerimde yaşlar, dudaklarımda figanlar.

Hatıralarınla dolu günlerim,
Sensiz geçen geceler, bitmeyen derdim.
Kalbimde bir yara, derin derin kanamış,
Bu sevdanın acısı, beni mahvetmiş.

Rüyalarımda seni görürüm her gece,
Uyanınca yokluğun batar içime.
Sensiz geçen günler, bitmeyen çile,
Gözlerim seni arar, her sokakta, her köşede.

Ne yazsam, ne söylesem, anlamsız gelir,
Bu aşkın ağırlığı, beni yere devirir.
Kalbimde bir fırtına kopar durmadan,
Sensizlik denizinde, ben bir damla gözyaşı.

Belki de kaderimiz böyle çizilmiş,
Birbirine âşık iki ruh, ama zamanı geçmiş.
Kaderin cilvesi, bizi ayırmış,
Gönlümde bir yara, sonsuza dek kalmış.

Belki bir gün karşılaşırız, göz göze gelirsek,
O an kalbim duracak, nefesim kesilecek.
Fakat susacağım, hiçbir kelime etmeyeceğim,
Sadece gözlerimle konuşacağım.

Bu aşkın acısı, ömrüm boyunca benimle olacak,
Sensiz geçen her gün, bir veda olacak.
Belki de bu aşk, bir sır olarak kalacak,
Gömülü kalacak, kalbimin en derin köşesinde.

Bir sevdanın acısı, işte böyle bir şey,
Yüreği yakar, ruhu ezer, kemirir.
Belki bir gün bu acı dinse de,
İzi kalır kalbimde, sonsuza dek silinmez.

Bu şiir, bir feryat, bir çığlık,
Gönlümün derinliklerinden yükselen bir ses.
Belki bir gün bu ses, tüm evreni sarsar,
Ve ben, bu sesle, sonsuza dek bilinirim.