Bir Sevdamız Vardı Şiiri - Ömer Ay

Yokuşlu yollarda başladı birlikteliğimiz,
Bir yuva kurduk kentin daracık varoşlarında,
Olmadı elimizden tutan yol gösterinimiz,
Birlikte kaybolduk gecenin karanlığında.

Borcu bitmemiş eşyalarla yollara düşerken,
Birlikte geçtik zamanın dar tünellerinden,
Yüzümüzde hüzün kalsa da geçen sonbahardan,
Asla kopmadık sevgiden ve dayanışmadan.

Mutlu olduk çiçek gibi yavrularımızla,
Hilal kızımız ilkbaharında erken ölse de,
Hayata hiç küsmedik kader bize küsse de,
Sevgimiz aşınmadı acı rüzgar esse de.

Sen, yuvamızın fedakar annesi,
Ben, gecelerin uykusuz nöbetçisi,
Hayat zamanın bir bilmecesi,
Bilsek de yolcuyuz bilmesek de.

Amacımız vardı acıları paylaşmak,
Sevgimizi başkalarıyla bölüşmek,
İdealimiz vardı çevremizle kaynaşmak,
Bİr sevdamız vardı toplumla bütünleşmek.