Bir Sevdam Başlıyor Şiiri - Olcay Günay

BİR SEVDAM BAŞLIYOR
Bir gecem başlıyor
Sonu olmayan, sabahı kalmayan bir gece
Kayıplarımı dahi unuttuğum, huzuru bulduğum
Loş ışıklarda yıldızlara konuk olduğum
Hayallerinle mutlu olduğum, konuştuğum
Gönül yasıyla yandığım ve yattığım
İşte yine bir gece, gecem başlıyor…

Aydınlığı aramıyorum artık
Gülen yüzler, gözler, teselli verecek dost
Artık takmıyorum, kimseyi anlamıyorum, dinlemiyorum
Adımlarını da izlemiyorum
Yürüdüğünü hissetmiyorum ki;
Şu geçen saatlerin on dakikayı doldurmadığına gülüyorum
Vay be geçen saatler içimde ki zamandanmış
Yirmisinde ihtiyarlık buna derler ya

Bir sevdam bir sevdam daha başlıyor
Yine sonsuzluğa, yine uykusuzluğa nisbet
Virane gönüle medet bekler gibi,
Vurgun yemiş gemi gibi,
Ayyaşın içtiği çay gibi.
Bir sevdam, yine bir sevdam başlıyor.
Aşksızlığım biter artık beni de sever ya
Çabaladığım günleri bulurum ya
Kimbilir çok şey istiyorum
Eski aşkımı hatırlıyorum da
Verdiği bir selamı, günlerce hayalimde yaşatırdım
Elini tutmak mı?
Ömrümü verirdim ya
Elini tuttuğum an,
Gerçek sevginin öldüğünü sandım
İnsanlığımız da bir fark olmadığını anladım
Ve bir insan için hayatın söz konusu olduğunu öğrendim.
Hangi temiz duygularım kaldı ki;
Tüm berraklığını onunla gömdüm ya
Ve bu sevdama haksızlık ederim,
Güzel duygularını hayatına meze sererim,
Harcarım, yıpratırım, hayallerini yıkarım.
Aşksızlığım bitmez,
Sever dediğim gönül artık adımı bilmez,
Benim için başkasına soru sormaz.
İşte bir sevdam da bitiyor başlamadan
Açılan yaraya tuz dökerek…