Bir Sevdalının Gidişine Serpilen Gül Toz ...

a/

ne hediyeler toplandı uykundan önce
ne güneşler battı sana ulaşmadan önce
ne dün vardı ne bugün ne yarın sana
turnalar dönmedi gidince sensizliğe
bu dönüşsüzlük
hayatın ortasına düşen firuze
bir yağmur sepkini beklide
sana düştü sensizliğinden önce

b/

bütünümüzle sabra durduk
her ayet gönle inince
bir tepenin arkasını ışıtan güneş
kendini ısıttı her şeyden önce
herkes kıyameti oldu mirâcı oldu kendinin
göklerden emri bekâ gelince
kıyameti oldu ölümsüzlüğün

döndürülmeden dönülmeyen bu mekan üzre
susuştan oruçtan sabırdan yana
bir yurt kurulur sonsuzluğa dair
fakir denizlerde uyuyan incilere
ve güneş görmeyen seccadelere
güneyden çıkan ılık bir esintinin
yanaklarına tutulur sessizce

(güz’96)