Bir Sevdalının Gidişine Serpilen Gül Tozu-1

a/
bir şehrin akşamı yakarken
yüzünün özlemini
bütün aşk masalları
seni topluyor suskunca
buruk bir şarkı değiyor
rüzgarın uçlarına
alıp götürüyor
dönmesini bilmeyen seni
bilmediğim yerlerin
sonsuzluk beldesine
ve bir avuç gül tozu oluyorsun
ıslak yüreklere
günlerce
yorgun sokakları adımlayıp
dinleniyorsun
sıcaklığın hissediliyor
bu gece bu şehirde
sen son kokunu da alıp
sessizliğe gidiyorsun
batık bir yürek bırakarak
ülkende

/
gelinmezliğe

b/
bir kuşluk vaktinin göğü
seni işledi bir süre yaşama
sonra seni çağırdı toprak
bütün yıldızlar içinden kaydı
seni andı ansızın dostların
bu son ateş sana da yandı

c/
bu sevdalıyı incitmeden
topraklarca avutun
kurutmayın toprağını
çimenlerle serin tutun
su tutun denizlerden
rahat uyutun

uyuyordu kırlarda
ince-uzun saçlı bir sevdalı