Bir Sevda Verdin Bana Şiiri - Emine Tokgöz

Bir sevda verdin bana uzak diyarlardan bahar tadında,
Eflatun gecelerdeki firari duygularıma,
Hiç keşfedilmemiş bahçelerden çiçekler sundun
Mavi anemonlar, kırmızı laleler, turuncu gerberalar
Buram, buram hasret kokan.
Düşmüşken umutsuzluğa, çıkıp geliverdin sessizce adresi meçhul kentten
Geçmişi unutturdun gelecek yarınıma
Saçlarımdaki aklara, soğumuş sol yanıma
Gündüz alev, alev güneş; gece mehtap gibi doğdun ruhuma
Gümüş yakamozların valsında

Girdin rüyalarımın en ücra köşelerine, gecenin en karasında
Zifiri yalnızlığıma bir tutam umut gibi düştün yastığıma
Ve
Sessizliği yırtan korkak çığlıklarıma, yalnız ruhuma,
Boş kalan kollarıma, ıslak,düşkün bakışlarıma dokundun
En yakıcısından, tutuştururcasına
En parlak yıldızları yağdırdın.
En ateşli kelimeler fısıldadın kulağıma
Sönmeyen yürek yangınlarıma
Aldığım her soluğa
Kelebek kanatlarında, gül kokulu bir sevda verdin bana

Duy ya da hisset, vurgun yemiş bu yüreği
Gönül kapım açılmış sana bir kez
Sensiz hasreti yaşarken
Kanayan yaralarıma dokundun sen
Sessiz limanıma, hoyrat dalgalar gibi değdin
Deli bir fırtına gibi estin karabasanlarımı savurdun
Bundan böyle,
Teşekkürümdür sana
Feda olsun ömrüm saçının her bir teline
Yıllanmış şarap tadında, bir sevda verdin bana