Bir sevda tutsaydı ellerimden.

Annem derdi; her şey geçer, ömür bir bakmışsın yerde sarı bir yaprak.
Oysa bir sevda tutsaydı ellerimden, düşmezdim mor renkli, erguvan kokulu dallarımdan.
Üşümezdi, ayazda kalmazdı düşlerim.
Severdim, adım gibi biliyorum güzel severdim.
Ellerini, gözlerini, saçlarını, rüyalarını...
Çocukluk anılarım gibi severdim.
Duvarlara eşyaların silüetleri düşmez, ışıklarım yanardı.
Serseri rüzgarların, ıslık çalışlarını duymazdım gece yarıları.
Pencere kenarında oturup izlemezdim yoldan geçen adını bilmediğim insanları.
Soğuk kış sabahları, yudumladığım her çayda dalga gibi vurmazdı yüreğime.
Ben güneşi göğsüm de uyuturdum, yakamozu dizlerimde.
Güneşsiz ve aysız zamanlarım olmazdı,
Bir sevda tutsaydı ellerimden.