Bir yalnızlık türküsü fısıldasa uzaklardan.
İçinde ufaktan bir sitem olsa.
Dağları eritip yanık bir kokuyla dönse,
Bir sevda türküsüdür bu.
Yıkılsa tüm duvarlar,
Bir garip çekse ipini dünyanın,
Hüsrana uğramışlığımla deli deseler de bana.
Yine de bir sevda türküsüdür bu.
Bir duvar dibinde kimsesizliğine ağlasa da çocuk.
Bülbüle hasret güller gibi bükse de boynunu,
Kaldıracak gücü olmasa da yere düşmüş yüreğini,
Boş ver be güzelim...
Yine de bir sevda türküsüdür bu.
Kayıt Tarihi : 27.2.2006 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/27/bir-sevda-turkusu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!