Bir Sevda Masalı Dudaklarından.......

Kim bakar yoluna köle sabrıyla?
Kim yanar ben gibi külsüz,dumansız?
Elinde baharın son çiçekleri;
Kim çalar kapını böyle zamansız?

Gönül kurağında yağmur beklerken,
Takıldım zamane bulutlarına.
Özlemim, götürür ayaklarımı,
Masal çağlarının sevdalarına.

Sabır taşlarıyla doludur heybem,
Ferhat’ça, dağların ardında kaldım.
Kırk harami tuzak kurmuş yoluma,
Vaktimi, cellâdın elinden adlım…

Akşamı bekleyen oruçlu gibi,
Sanadır tüm arzum, sana muhtacım.
Çatlamış dudakla ve yalın ayak,
Sana susamışım, tek sana açım.

Kimsesi kalmamış çocuk gibiyim,
Sana emanetim, kucaklasana…
Gezinip, hayatın sensizliğinde,
Bahtına düşmüşüm bir anlasana..

Hasret sahiline vurdu gemiler,
Gurur kulelerim devrildi bir,bir.
Nerede görmüşsen yaralı böcek,
Kanadı kırık kuş,hepsi benimdir.

Suçluymuşum gibi bakma yüzüme,
Aslında ellerim ellerindeydi.
Kelebek uçarken,çiçek açarken,
Son yıldız kayarken yine öyleydi.

Bir sevda masalı anlatsan bana,
Heves erimeden,sabah olmadan,
Dinlemek istemem ben bu masalı,
Senden başkasının dudaklarından.

Erdemli- 28/04/2010