Bir Sevda Masalı Şiiri - Tuğrul Pekel

Bu bir sevda masalı. sonu hüzün rüzgarları ile savrulup biten.

Dışarısı soğuk olmasına rağmen,
İçerisi sıcacıktı. Yaşlı adam,
İki odanın kapısınıda araladı.
Ne yaparsa yapsın bedeni ısınsa,
Ruhunu ısıtamıyordu. Daima,
Üşümeye mahkumum diye düşündü.

Sobanın üzerindeki çaydanlık,
Fokur, fokur kaynıyordu.
Masayı şark odasına almayı düşündü.
Odaya sehpayı koydu. Büyük siniyi,
Sehpanın üzerine yerleştirdi.
Gözü duvardaki resme takıldı.
İyice yaklaştı gözlerini kısarak baktı.
Gülümsüyordu Sevda Çiçeği kendisine.
Ah Veda'm diye geçirdi içinden ah veda'm
Bu hasretlik hiç bitmeyecek mi?

Kendisi'de biliyordu bu güne kadar dönmedi.
Daha'da dönmez. Sandalyesini camın önüne çekti.
Dışarıda atıştıran karı seyretmeye başladı.
Belki'de camın dışı yüreğinden daha sıcaktı.

Gözlerini kapattı. İçindeki özlemi böyle dindirebiliyordu.
Sevda Çiçeği yanı başında oturuyor.başı omuzlarında.
Bir SEVDA MASALI anlatıyor,
İçinde ikisinin olduğu, sadece ikisinin.

Sisli gecelerin ardında bir adam ağlıyor. Sessizce SEVDA ÇİÇEĞİne

29-04-2007-Pazar
Tuğrul Ahmet PEKEL