Bir Sevda Masalı Şiiri - Fidan Bulut

Bir yerlerde birbirinden habersiz
Rüzgarla dal vamış
Dal ıssız bir başına bekler dururmuş
Elbet bir gün bir sıcak buluşma olurmuş
Umut yeşile,güz bahara,düş öyküye dururmuş....

Rüzgarsa yıllar yılı esmiş durmuş
Elini vereceği bir el tek umuduymuş..

Yalnızlığın kucağında
Dal kuru
Rüzgar hırçınmış
Dal beklemede
Rüzgar esmekte imiş.

Rüzgar bu sana,hem daha toy da
Kimi hırçınlaşmış kasırga olmuş
Kimi meltem esmiş durulmuş...

Gün gelmiş yolları kesişmeye varmış.
Dal, rüzgarı sezmiş hareketlenmiş
Tecrübeliymiş ya silkelenmiş yeşillenmiş
Bildiğinden tazelenmeyi,hazır etmiş kendini

Rüzgar şaşkın rüzgar tedirgin
Nasıl eseceğini bilememiş
Kah inanamamış kabuğuna çekilmiş
Kah güvenenemiş kızmış gürlemiş

Lakin içinde bir şeyler titremiş ya bir kez
Sanki ürkek bir kuş olup
Yüreği avcunda uzatmış ellerini

Bilemezmiş ki vuslatın ardından geleceği
Evetlerin nasılda bozduğunu sihirleri
Bilemezmiş aslında çoğu başlangıçlar bitişlerle evli,

Rüzgar ah rüzgar
Başı boş hülyaları sarhoş
Ayağı yerden kesik
Uzatmışken elini........

Çatırdamış dal
Anlayamamış rüzgar
Daha bir umutlu
Daha bir inatla
Tutunmak isterken özveriyle dalına
Dal hiç oralı olmadan mutlu mesut
Kırılmış,yitmiş,yavaş yavaş azalarak
Rüzgar öylece kalakalmış

Bilemezdi ki
Kayıplar ikna olmakta saklı
Evetler gizler yitişleri
Başlangıçlar yeşertir bitişleri
Üstüne çöken amansız bir yalnızlık şimdi
Eskisinden ağır eskisinden kör sancılı

Ondandır dinginliği buraların
Rüzgar mor bir dağın ulusunda
Sırt sırta veremeden olgunlaşmakta............