senden uzak bir gündüz
üstüme devirdi karanlığı
döndüm durdum yatakta
üşüdüm
uyuyamadım
kabuslar sıraya girdi
hafakanlar bastı beni
ürperdim
yaktım ışıklarını yarının
siyah beyaz
düşüncem mermer
o güzel düşlerim
rengarenk ışıklarım
döndü geri
birer birer
çektim vurdum karanlığı
bir ocak yetmiş beş
ağlasun
nikah tanığım güneş
ışık
aydınlık
güneşle beraber kalktım yataktan
sana kavuşmalara adaklar adadım
ödedim bedelini mutluluğun
sen benim ilk göz ağrım
ilk ve son sevgilim
sen benim güneşim
kolum
kanadım
eşim
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir nostalji öyküsü bu... Halâ buğusu tüten, sıcak ve canlı... Nişanlıydık, ayrıydık. Ben 3 Aralık 1973'te Ağlasun Lisesi'nde Edebiyat öğretmenliğine başladım.1974'yazında nişanlandım. 1975 yılbaşı gecesi duygularımı içeriyor bu şiir. destanlaşmaz ışıksız sevdalar sultanlaşmaz köle yetmez sevda türküleri yaşamaz akdağda ceylan az bize bu sevda az sevdayla tutkuyla geçti kaç yaz bahçelerde pembe güller ovalarda anason mis kokulu çiçekleri bembeyaz gelin duvağı ...dizeleri de 'Ağlasun günlüğü' adlı şiirimden...
Merhaba deyip
şöyle bir
Ağlasun çınarına
yudumlamak çayı
Sağalassosa karşı...
Gök mavi
hasret yüce
umut toroslarca...
Ağlasun/1985
TÜM YORUMLAR (1)