bir-sevda-hikayesi Şiiri - Ahmet Rıza Ko ...

bir sevda hikayesi bu
ötesinde ölüm olan
gerisinde savaş kan kokan
bir aşkın hikayesi

bir oğlan varmış
deli oğlan …
ekmeğini taştan çıkaran
Allah’tan başka kimseden medet ummayan
ve sevdiğinin hayalini her gece kurup
o’ na kavuşmanın özlemiyle yanıp tutuşan …

sevdalıymış nazlı yarine
sevdalıymış sevdalı olmasına ama
bu aşkın hiç umudu yokmuş
kendisi aşağı köyün çobanı
sevdiği ise yukarı köyün ağasının kızıymış
kız da sevdalıymış sevdalı olmasına ama
babasının sözünden hiç dışarı çıkamazmış
onların köyde davul bile dengine çalarmış …

varmış tak etmiş canına bu çaresizlik
nazlı yarine kavuşamazsa ölecekmiş kahrından
gitmiş istemiş kızı babasından
ama ne çare, bu aşkın hiç umudu yokmuş
kızın dengine denk çokmuş ama
oğlanın gözü kimseleri görmüyormuş …

“olmaz” demiş babası, “olmaz! ”
“ne haddine” demiş “ulan ne haddine,
ulan ağa kızı sevmek senin neyine”
“ağam” demiş bizim deli oğlan,” ağam …”
“gönül ferman dinlemiyor
boynum kıldan ince
kessen canım acımıyor …”

“var git” demiş ağa, “var git”
“görmesin gözüm seni çek git…”
bizim deli oğlana çok koymuş bu
ama kalmamış bu işte küçücük bir ümit
elini arkasına bağlayıp düşmüş köyünün yoluna
düşmüş düşmesine ama
gönlünden ateş hiç gitmiyormuş
yani sizin anlayacağınız
onların köyde davul bile dengine çalıyormuş …

zaman geçmiş, olanlar unutulur olmuş
deli oğlanın yüreği artık hep susuyormuş
elinde kavalı dağları kendine mesken tutuyormuş
derken köyde bir haber yayılır olmuş
dilden dile dolaşıp herkesçe konuşuluyormuş
meğerse nazlı yari artık ellerin oluyormuş …

bunu duyan deli oğlan kulaklarına inanamamış
sevdiğinin başkasına gidişine yüreği dayanamamış
bir nara atmış dağa taşa
ve oracığa yıkılıp kalmış
kimsecikler aldırmamış onun bu sessiz gidişine
koyunları günler boyu başucunda ağlamış…

derken düğün günü yaklaşmış
telli duvak hazırlanmış
herkes mutlu herkes memnun bu halden
lakin gelin kızın yüzü hiç gülmüyormuş
bir sıkıntı varmış içinde
ama, hiçbir şeye yoramıyormuş
bir gece rüyasında bizim deli oğlanı görmüş
deli oğlan bir ata binmiş
ve bembeyaz bulutlara
doğru yol almış gidiyormuş
ve ardından baka kalan nazlı yarine
“çabuk gel kara gözlüm” diye öğüt veriyormuş
uykusundan uyanan gelin kız
içindeki sıkıntıyı artık çok iyi biliyormuş …

düğün dernek kurulmuş, halaylar çekilmiş
artık telli duvağın açılma günü gelmiş
ama nazlı gelin ortalardan kaybolmuş
“yer yarıldı da dibine girmedi ya bu kız? ”
herkes birbirine bu soruyu soruyormuş
bir den uzaklardan bir ses duyulmuş
gitmiş bakmışlar
bir koyun sürüsünün ortasında
iki mezar duruyormuş
ve mezar taşının birinde
“deli oğlan sana geldim” yazıyormuş …