Hayatın bir durağında kesişti yollarımız
Tanışıp arkadaş olduk
Paylaştık sevincimizi, kederimizi
Sevgiyle dolduk
Varlığın bana güç veriyordu
Kendimi iyi hissediyordum
Yüreğimde birşeyler kımıldıyordu
Yoksa aşık mı oluyordum?
Birgün
Gönlünün kapılarını açtın bana
Seviyorum seni dedin gel korkma
Önce bir adım attım korktum
Öyle güzellikler sundun ki
Mutluluk sevgi doldum
Bana yüreğini verdin
Bana sevgini verdin
Herşeyim oldun seni sevdim
Sevgi tohumları ektik beraberce
Suladık sabırla güvenle
Emek verdik büyüttük onları
Sevgi çiçekleri açtı yüreklerimizde
Nasıl bidenbire çıktıysan karşıma
Öyle birdenbire yok oluverdin
Sorgusuz, sualsiz ardına bakmadan gittin
Gittin ve yittim.
Şimdi sen yoksun artık soldu sevgi çiçeklerim
Böyle gitmek var mıydı bitirmek bu sevgiyi
Beni böyle bir başıma bıraktın
Hani hep yanımda olacaktın
Gidişin sonum oldu
Beraberinde götürdün bugünümü, yarınımı
Hayallerimi, umudumu, sabrımı
Geriye sadece hüzün ve nefret kaldı
Bu kadar kolay olmamalı böyle bitmemeli
Yüreğim kaldı sende, yıllarım kaldı sende
Görülecek hesabımız var seninle
Kapattım kapılarını gönlümün ardından
Ah edip durur yüreğim
Hüzün şarkıları söylüyorum şimdi
Seni asla affetmeyeceğim.
8 Ağustos1999
(Gidenin ardından)
Kayıt Tarihi : 22.9.2008 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir tadında şiirdi, tebrikler Aysel Hanım...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (7)