Bir Sevda Dört Mevsim Şiiri - Sinan Oğuzhan

BİR SEVDA DÖRT MEVSİM

Bir tohum düşer göklerden,
Nerden kimden bilemezsin,
Nedir kimdir sormazsın,
Sarar sarmalarsın toprak gibi.
Akar özüne ilahi öz suyu,
Canlanıverir domurcuk can,
Sarar sarmalar zamanla,
Kök tutar toprağı sıkıca,
Toprakta kökü kucaklar,
Rahmet düşer gün be gün,
Bahardır mis kokular içinde,
Derken filiz olur domurcuk,
Uzanır yerden güne doğru,
Nur vurur üstüne kızıllaşır,
Gayri yazdır rengârenk,
Bedenler sarılır sıkıca,
Özler karışır birbirine,
Derken toprak gevşer,
Kök yorulur istemeden,
Üşümeye başlar canlar,
Gayri sonbahar hükmüdür,
Rahmetler zulüm olur,
Korkular bekleşir kapıda,
Gün kaybolur gönülsüz,
Deryalar feryat eder,
Kızıllar sararır, toprak bozarır,
Zulümlerde donar üst üste,
Artık kıştır ölüm gibi,
Her ölüm yeni candır,
Nuruyla bekler baharı.

15.04.2005 02.14
Malkara evim