Bir Sevda Daha Öğrendim

Karalamak boş kağıtları,
Mürekkebe sığınarak umutlanmak,
Ardından bir şair yaratmak,
Devrimin sevdalısı haylaz bir çocuktan.
Sonra seni bulmak,
Memleketimin her bir köşesinde,
Uçuşan solgun yaprakta,
Ağlamaklı bir çocukta,
Karşıya geçen bastonlu amcada.
Sonra bir sevda daha öğrendim,
Tek başına,
Sessiz çığlıklar altında,
Yalnız değildim,
Ve asla terk edilmeyecektim,
Çünkü yazmaktaydı kalemim,
Ve ölmeyecektim.
Ve anladım ki,
Ben hep oradaydım,
Yanı başındaki çöpçü,
Çayını getiren garson,
Yahut para üstünü veren emektar bakkal amca.
Anadoluyum ben,
Yorulmuş, bitkin,
Fakat yoktan var olan ve filizlenen.
Ağlamıyorum geceleri diyemem,
Bilirsin yalanı da hiç sevmem,
Boğazımda, tam asılı yüzüğünün altında,
Sigaram yırtarcasına öksürük.
Görsen şaşarsın belki,
Saçım sakalıma sevdalanmış,
Unuttum berberlerin kokusunu,
Hasretini içime çektiğimden beri.