yalnızlığın en zengini1957
yine akşam bu kıyıda
mehtap deniz ve ben
karşıda bir kaç cılız ışık
umutlarım gibi
belli belirsiz göz kırpıyor
kırılan dalgalarda
ben gibi sarhoş teknem
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta