bir sessizlik çökmüştü dilime,
ve ellerim öyle acemi...
belki ilk kez seviliyordum böyle,
hiç alışık da değildim sevgiye...
ve onan sonra da;
kimse de sevmedi asla,
senin beni sevdiğin kadar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta